Παναγιώτης Πολύδωρας, ο μοναδικός στον κόσμο που έτρεξε με σχοινάκι 21 χιλιόμετρα σε χρόνο 1:50:23

 

Από την Μπέτυ Σύγγελου

Αγωνιστής, πρωτοπόρος, μεθοδικός.

Έτσι θα χαρακτήριζε κάποιος τον Παναγιώτη Πολύδωρα, τον 37χρονο αθλητή του ΣΚΑ Χολαργού- Παπάγου, που γράφτηκε στο βιβλίο Guinness ολοκληρώνοντας γρηγορότερα από κάθε άλλον στον κόσμο, 21 χιλιόμετρα κάνοντας σχοινάκι.

Γεννήθηκε το 1985 και μεγάλωσε στον Χολαργό. Από μικρός είχε μάθει να παλεύει και να ξεπερνάει τις δυσκολίες. Πάντα του άρεσε να ασχολείται με πρωτότυπα πράγματα και αυτό φαίνεται όχι μόνο από την ενασχόλησή του με τον αθλητισμό, αλλά και από την επαγγελματική του σταδιοδρομία.

Καθηγητής στο επάγγελμα τα τελευταία 12 χρόνια, με σπουδές στα ΜΜΕ στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, επέλεξε τον δύσκολο δρόμο της διδασκαλίας της κινεζικής γλώσσας.

Πρόσφατα, με το πείσμα και την αφοσίωσή του γράφτηκε 2 φορές στο βιβλίο Guinness και έτσι έγινε ο πρώτος Έλληνας αθλητής που κατάφερε να διανύσει 21 χιλιόμετρα κάνοντας σχοινάκι, αλλά και να είναι ο πρώτος στο κόσμο που διάνυσε 21 χιλιόμετρα ολοκληρώνοντας τον ημιμαραθώνιο της Καλλιθέας με χρόνο 1:50:23.

Η ιδέα γεννήθηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας. Ο Παναγιώτης, μετέτρεψε το εμπόδιο που βρέθηκε στο δρόμο του, νέα κατηγορία αθλήματος. Δεν μπορούσε να βγει έξω και να αθληθεί κι έτσι άρχισε να κάνει σχοινάκι. Πήρε την ιδέα από την σύντροφό του, η οποία το είχε σαν μέσο γυμναστικής, αλλά αυτός το εξέλιξε. Άρχισε να το χρησιμοποιεί και είδε ότι εκτός από το να κάνει στατικό σχοινάκι, μπορεί και να προχωράει με αυτό.

Παναγιώτη, έχεις ασχοληθεί από μικρός με τον αθλητισμό;

Η αλήθεια είναι ότι από μικρός έχω ασχοληθεί ενεργά με πολλά αθλήματα. Κυρίως με το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο. Από την οικογένεια μου ο αδερφός μου και ο πατέρας μου έχουν ασχοληθεί σε κάποια στάδια της ζωής του με τον αθλητισμό, αλλά τελείως ερασιτεχνικά.

Πότε και πώς μπήκε το τρέξιμο στη ζωή σου;

Το τρέξιμο έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου τα τελευταία 7 χρόνια. Μπήκε στα 30 μου χρόνια. Εκείνη την εποχή είχα την εσωτερική ανάγκη να ζήσω κάτι ελεύθερο να ξεφύγω λίγο από την ρουτίνα της καθημερινότητας. Έτσι ξεκίνησα να τρέχω.

Ποιo ήταν το μεγαλύτερό σου κίνητρο για να ξεκινήσεις και να συμμετέχεις σε αγώνες Μαραθωνίου;

Γενικά έχω συμμετάσχει μέχρι στιγμής σε 2 Κλασσικούς Μαραθωνίους της Αθήνας. Το μεγαλύτερο κίνητρο να συμμετέχω ήταν οι συναθλητές μου στον σύλλογο ΣΚΑ Χολαργού- Παπάγου που με παρακίνησαν και έτσι έζησα και εγώ την μοναδική αυτή εμπειρία.

Πότε ξεκίνησε το τρέξιμο με το σχοινάκι; Πώς σου ήρθε αυτή η ιδέα;

Το τρέξιμο με το σχοινάκι ξεκίνησε πριν 2 χρόνια κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Σε μια προπόνηση είδα μια συναθλήτρια να κάνει ευθείες με το σχοινάκι, μου κίνησε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον. Έτσι ακολούθησα κι εγώ. Δανείστηκα το σχοινάκι από την κοπέλα μου που το χρησιμοποιούσε σαν μέσο γυμναστικής και από τότε δεν έχω σταματήσει καθόλου την ενασχόληση αυτή!

Τι είναι αυτό που σου αρέσει από το τρέξιμο με σχοινάκι;

Το τρέξιμο με σχοινάκι μου αρέσει εξίσου με το απλό τρέξιμο. Για εμένα, είναι πολύ διασκεδαστικό και συνδυάζει τις δύο μεγάλες μου αγάπες, το τρέξιμο και το σχοινάκι.

Υπάρχουν άλλοι αθλητές στην Ελλάδα και γενικότερα στο εξωτερικό που ασχολούνται με αυτό;

Στην Ελλάδα το τρέξιμο με σχοινάκι αποτελεί κομμάτι προπονήσεων σε συλλόγους. Μέχρι στιγμής δεν γνωρίζω κάποιον αθλητή που να ασχολείται αποκλειστικά όμως με αυτό.

Στο εξωτερικό υπάρχουν σε κάποιες χώρες αθλητές που τρέχουν με σχοινάκι, απ’ όσο ξέρω στην Τουρκία και στην Γερμανία.

Για ποιό λόγο αποφάσισες να κάνεις τον ημιμαραθώνιο με σχοινάκι και πώς μπήκες στο βιβλίο Guinness;

Όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι πιο εντατικά με αυτό, έψαξα στο ίντερνετ για να δω αν ασχολείται κάποιος άλλος με το τρέξιμο με σχοινάκι. Εκτός του ότι αποτελεί ένα πρωτότυπο άθλημα όπου είναι λίγοι οι αθλητές που ασχολούνται με αυτό, είδα ότι υπάρχουν θεσμοθετημένα ρεκόρ Guinness για αυτό. Έτσι το έβαλα σαν στόχο, το επιχείρησα και τελικά πέτυχα το συγκεκριμένο ρεκόρ ημιμαραθωνίου με σχοινάκι. Στον ημιμαραθώνιο της Καλιθέας έτρεξα 21 χιλιόμετρα με σχοινάκι με τελικό χρόνο 1:50:23.

Ποιες οι δυσκολίες και οι προκλήσεις που έχεις αντιμετωπίσει κάνοντας αυτό το άθλημα;

Το μεγαλύτερο εμπόδιο για έναν ερασιτέχνη αθλητή είναι πάντα ο χρόνος που μπορεί να αφιερώσει. Στην ζωή του ερασιτέχνη συνήθως υπάρχουν κι άλλες υποχρεώσεις, η δουλειά, σε κάποιες περιπτώσεις η οικογένεια. Επομένως, για εμένα η δυσκολία αλλά και ταυτόχρονα η πρόκληση ήταν και είναι ο χρόνος που αφιερώνω. Λόγω δουλειάς δεν είναι ποτέ αρκετός ο χρόνος προπόνησης, αλλά δόξα τω Θεώ, μη έχοντας σοβαρούς τραυματισμούς, συνεχίζω την προσπάθειά μου.

Πώς το είδαν οι κοντινοί σου άνθρωποι όλο αυτό; Πόσο σε στηρίζει η οικογένειά σου και οι φίλοι σου;

Όλοι το υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά και η υποστήριξη τους ήταν και είναι καταλυτική. Η οικογένειά μου είναι πάντα δίπλα μου σε όλες τις αποφάσεις μου, το ίδιο και σε αυτή. Έρχονται σε αγώνες να με χειροκροτήσουν και να με εμψυχώσουν. Ακόμα και στο γήπεδο στον Χολαργό, την ώρα της προπόνησης όλοι με στηρίζουν. Από τους προπονητές, τους αθλητές, μέχρι και τον απλό κόσμο που αθλούμαστε μαζί στο γήπεδο.

Κατά τη διάρκεια του αγώνα τι συναισθήματα και τι σκέψεις περνάνε από το μυαλό σου; Τι είναι αυτό που σε κρατάει συγκεντρωμένο στον στόχο σου;

Κατά τη διάρκεια του αγώνα πρέπει να είσαι απόλυτα συγκεντρωμένος γιατί πρέπει να είναι συνεχής η κίνηση με το σχοινάκι. Αλλά να πω την αλήθεια έχω διασκεδάσει στο έπακρο και τους 2 αγώνες που έλαβα μέρος, όπως και τον αγώνα που έκανα στον 7ο Δρόμο Ζωής του δήμου Αγίας Παρασκευής.

Πόσο χρόνο αφιερώνεις καθημερινά για την προπόνησή σου;

Καθημερινά αφιερώνω περίπου 2 ώρες για την προπόνησή μου και συνολικά το κάνω αυτό 5 με 6 φορές την εβδομάδα. Θα έλεγε κανείς ότι θυσιάζω αρκετές ώρες από τον προσωπικό μου χρόνο, αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν το θεωρώ θυσία, για εμένα είναι περισσότερο διασκέδαση.

Σε αυτή την προσπάθεια έχει συμβάλλει καθοριστικά η καθοδήγηση του προπονητή σου. Πώς είναι η σχέση σας και πώς λειτουργεί;

Είναι καταλυτική η παρουσία και η καθοδήγηση του προπονητή μου του Σίμου Μπάρδη σε όλη αυτή την προσπάθεια. Είμαι πολύ τυχερός πραγματικά που τον έχω προπονητή και έχουμε απόλυτα αρμονική συνεργασία.

Ποιό πιστεύεις είναι το στοιχείο στον χαρακτήρα σου που σε έχει βοηθήσει να πετύχεις σε αυτό που κάνεις;

Η συγκέντρωση, η επιμονή του να επιτύχω ένα στόχο που θέτω και η αγάπη μου για τον αθλητισμό και το διαφορετικό. Ίσως και λίγο η τρέλα μου, χα χα!

Κατά πόσο άλλαξε την ζωή σου το τρέξιμο;

Το τρέξιμο έχει αλλάξει απόλυτα τη ζωή μου. Με έχει κάνει πιο ήρεμο και ευδιάθετο στην προσωπική μου ζωή αλλά και στην εργασιακή μου ζωή. Σαν δάσκαλο κινεζικής γλώσσας χρειάζεται να έχω πολλά αποθέματα ηρεμίας και υπομονής. Γενικότερα όμως θεωρώ ότι το τρέξιμο σου δίνει ένα καθημερινό κίνητρο απόλαυσης μετά από μια δύσκολη μέρα στη δουλειά.

Τι είναι αυτό που λες όταν θέλεις να παρακινήσεις κάποιον να ξεκινήσει να τρέχει;

Ότι θα του αλλάξει τη ζωή και θα του προσφέρει τον πιο υγιή και όμορφο εθισμό της ζωής του.

Θα έλεγες ότι το τρέξιμο με σχοινάκι είναι κατηγορία από μόνο του; Γιατί;

Δεν ξέρω αν είναι κατηγορία από μόνο του, αλλά θεωρώ ότι είναι κάτι ξεχωριστό και θα χαιρόμουν πολύ αν έστω και ένας ασχολιόταν με αυτό.

Ποιοι είναι οι στόχοι σου για το μέλλον ως ερασιτέχνης αθλητής στο τρέξιμο με σχοινάκι;

Ο μεγάλος στόχος μου για το άμεσο μέλλον είναι να κάνω μέσα στο 2023 τον Κλασσικό Μαραθώνιο της Αθήνας με σχοινάκι.

Πώς σκέφτεσαι να το εξελίξεις όλο αυτό;

Υπάρχουν αρκετές σκέψεις, όπως η δημιουργία ακαδημίας, αλλά μέχρι στιγμής είναι σε αρχικό στάδιο.