Και ο Άγιος φοβέρα θέλει;

ΟΧΙ! Είναι η απάντηση. Ειδικά αν πρόκειται για μία παιδική ψυχή. Αυτό είναι κάτι που πρέπει έχεις πάντα στο μυαλό σου και να μην το ξεχνάς ποτέ. Η οποιαδήποτε χρήση φόβητρου για να πετύχεις τον σκοπό σου, είναι καταστροφική για το παιδί σου, μ' ακούς;

Το φυσιολογικό παιδί από την ηλικία των 18 περίπου μηνών έως και την ηλικία των 6 αναπτύσσει διάφορους φόβους. Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό και σημάδι της φυσιολογικής του ανάπτυξης. Οι φόβοι αυτοί μπορεί να δημιουργηθούν είτε από εσένα, κακός αλλά το έκανες τώρα κοίτα να το σώσεις, ή από εξωτερικούς παράγοντες. Από κάτι που είδε στην τηλεόραση, από κάτι που διάβασε, από κάτι που άκουσε, γενικότερα από ερεθίσματα που μπορεί να δέχτηκε από το εξωτερικό του περιβάλλον.

Πρέπει αρχικά λοιπόν να δεχτείς το γεγονός ότι, ναι, και το δικό σου παιδί έχει φόβους. Οι φόβοι αυτοί τις περισσότερες φορές θα σου φανούν αστείοι, ανούσιοι, ανάξιοι προσοχής.

Για το παιδί σου όμως δεν είναι έτσι τα πράγματα... Όταν νιώθει φόβο για κάτι στην ουσία ζει ένα δράμα, πονάει η καρδούλα του. Το καλό λοιπόν που σου θέλω είναι να δώσεις προσοχή όταν το παιδί σου εκφράζει τον φόβο του και για να μην βοηθήσεις αυτός ο φόβος να εξελιχθεί σε μόνιμη φοβία να κάνεις τα εξής:

• Άκου τι σου λέει, όταν σου το λέει και μην χαζεύεις στο smartphone σου.
• Αγκάλιασε το παιδί σου και πες του ότι αυτό που αισθάνεται είναι απόλυτα φυσιολογικό και ότι και εσύ είχες φόβους όταν ήσουν παιδί. Εξήγησε.
• Μην κοροϊδεύεις, μην γελάς ή ανεβάζεις στα social media τους φόβους του παιδιού σου. Δεν είναι αστείο. Καθόλου.
• Σταμάτα να ουρλιάζεις όταν βλέπεις μυρμήγκι ή αράχνη, το πιο πιθανό είναι και το παιδί σου να κάνει το ίδιο.
• Μην χρησιμοποιείς λέξεις ανεπίτρεπτες όπως "κοπρόσκυλο", "βρωμόγατα", ξέρεις γιατί.
• Μην του φωνάζεις ή μην εκθέτεις το παιδί σου στον φόβο του, εφόσον βλέπεις ότι δεν το θέλει. Για παράδειγμα, αν φοβάται τις γάτες, μην το βάζεις με το ζόρι να χαϊδέψει την γάτα του γείτονα. 
• Διάβασε του παραμύθια σχετικά με τους φόβους του.

Εάν λοιπόν κάνεις όλα αυτά το πιο πιθανό είναι το παιδί σου να ξεπεράσει τους απόλυτα φυσιολογικούς φόβους της παιδικής του ηλικίας και να αναπτυχθεί σε ένα ισορροπημένο έφηβο. Αν πάλι όχι, τότε μην το προσπερνάς. Βοήθησέ το!