Μαμά, πότε θα πας στη δουλειά;

Σαν σήμερα, 6 χρόνια πριν, «πάτησα το πόδι μου» στην εταιρία που εργάζομαι μέχρι και σήμερα. Θυμάμαι ήταν η πιο κρύα ημέρα του χρόνου. Θυμάμαι επίσης ότι ήμουν πάρα πολύ απογοητευμένη και στεναχωρημένη που θα ξεκινούσα να εργάζομαι σε ένα περιβάλλον τελείως διαφορετικό από αυτό που είχα φανταστεί, κάνοντας μία δουλειά άσχετη με τις σπουδές μου.

Σε αυτή λοιπόν την όχι και τόσο «καλή» δουλειά γνώρισα ένα άντρα που τον έλεγαν Κώστα. 5 χρόνια μετά, με τον Κώστα αποκτήσαμε ένα υπέροχο πλάσμα που καμαρώνουμε κάθε μέρα.

Το ηθικό δίδαγμα που προκύπτει από το παραπάνω είναι ότι στη ζωή μας, καλό είναι, οποιαδήποτε αλλαγή να την δεχόμαστε θετικά και να μην γκρινιάζουμε.

Επίσης ένα άλλο ηθικό δίδαγμα είναι η συμβουλή της μαμάς μου να μην αφήσω ποτέ την δουλειά μου. Εννοώντας φυσικά να μην αφήσω την δουλειά μου όποια και αν είναι αυτή, καλή ή κακή, για να μείνω στο σπίτι και να μεγαλώσω τα παιδιά μου.

Κάθε μέρα που περνάει συνειδητοποιώ όλο και πιο πολύ ότι δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς να δουλεύω. Φυσικά, υπάρχουν οι μέρες που δεν έχω καμία όρεξη να πάω στη δουλειά. Φυσικά, υπάρχουν οι μέρες που θέλω απλά να κάτσω με την μικρή μου. Αλλά υπάρχουν και οι μέρες που η εργασιοθεραπεία είναι το καλύτερο φάρμακο.

Η αλήθεια είναι ότι έχουν γίνει πολλές έρευνες όσον αφορά την γυναικεία εργασία και το μοντέλο της σύγχρονης μάνας. Οι περισσότερες συντείνουν στο ότι η συνεχής παρουσία της μητέρας στο μεγάλωμα των παιδιών δεν προσφέρει ισορροπία στην ανάπτυξη του παιδιού. 

Όπως αναφέρεται και στο άρθρο από το Χαμόγελο του παιδιού « ...σύμφωνα με μακροχρόνιες έρευνες, τα παιδιά των εργαζόμενων μητέρων είναι περισσότερο υπεύθυνα, κατανοούν τη σύνδεση εργασίας-χρημάτων και κυρίως τα κορίτσια έχουν ως πρότυπο τη μητέρα τους. Ακόμη, έρευνες έδειξαν ότι οι εργαζόμενες μητέρες έχουν περισσότερο έντονο το αίσθημα της ηθικής ικανοποίησης, ενώ βιώνουν λιγότερο άγχος και μελαγχολική διάθεση συγκριτικά με τις μητέρες που δεν εργάζονται».

Μαμάδες γκρινιάρες σταματήστε να μεμψιμοιρείτε. Η ζωή σας ανήκει. Τα παιδιά τα κάνατε όχι για να χάσετε την δική σας ζωή. Έχουν την δική τους μοναδική προσωπικότητα από την ώρα της σύλληψης τους. Βγείτε έξω στην αγορά εργασίας, δουλέψτε, γίνετε πρότυπο για τα παιδιά σας. Αφιερώστε στα παιδιά σας χρόνο ποιοτικό και όχι ποσοτικό. Μην αρνείστε την προηγούμενη ζωή σας, την ελευθερία σας, το ότι είστε άνθρωποι που έχετε ανάγκες όπως και όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι.