Οι πρώτες μέρες...
Σήμερα, έπεσε στην αντίληψη μου το παρακάτω κείμενο και θυμήθηκα κι εγώ "τα δικά" μου. Πώς ήταν οι πρώτες ώρες στο σπίτι με τη πρώτη μου κόρη. Θυμάμαι την απόλυτη σιωπή που επικρατούσε στο σπίτι και εμένα με τον καλό μου να μην μιλάμε, όχι γιατί δεν είχαμε τι να πούμε, αλλά γιατί δεν ξέραμε πως να διαχειριστούμε και να εκφράσουμε όλο αυτό που βιώναμε έτσι απλά και απότομα... Αυτές τις ώρες δεν πρόκειται να τις ξεχάσω ποτέ! Πρόσφατα με πλησίασε μία φίλη μου που έγινε πρόσφατα μανούλα(για πρώτη φορά) και με ρώτησε: «Σου φάνηκαν δύσκολες οι πρώτες βδομάδες της μητρότητας; Περίμενα χαριτωμένα ρουχαλάκια και γλυκές αναμνήσεις αλλά δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ έχωκλάψει και κλαίω ακόμα». Θέλετε την αλήθεια; Οι πρώτες εβδομάδες ήταν δύσκολες και ορισμένες μέρες μάλιστα ήταν απλά άθλιες. Ορίστε, το είπα. Έκλαψα, ενοχλήθηκα, ξαναέκλαψα, αναρωτήθηκα τι στο καλό κάνω, αναρωτήθηκα αν ήμουν έτοιμη να γίνω μαμά, κουράστηκα, έκλαψα και πάλι, ήθελα να βάλω τις φωνές κάθε φορά που έβ